Portret van vier Harlingers
Elke stad brengt emoties met zich mee. Die worden alleen maar versterkt in een havenstad. Denk aan hoop, geloof, liefde, trots, dapperheid, verdriet, noem maar op. Voor dit afstudeerproject zijn er vier echte Harlingers geportretteerd. In het hoofdverhaal zijn de ontwikkelingen in Harlingen weergegeven, hieronder is van elke deelnemer nog een persoonlijk portret gemaakt.
Redder Rein Mulder
Al meer dan honderd jaar is de Koninklijke Nederlandse Reddings Maatschappij aanwezig in Harlingen. De stad heeft altijd veel vrijwilligers gehad die zich belangeloos inzetten als er mensen op zee in nood zijn. Het gebouw van de reddingsmaatschappij is een herkenbaar punt op de Harlinger pier.
Als klein jongetje liep Rein Mulder al rond bij de KNRM. Zijn vader bestuurde er de reddingsboot, nu doet hij dat zelf. Hij heeft in al die jaren veel meegemaakt en veel gezien. Van wanhopige zoekacties die uitliepen op verdrietige bergingsoperaties tot spectaculaire reddingsacties in zware storm. Rein Mulder is Harlingens redder in nood.
Harlingse Gerrie Dijkstra
Ze heeft jarenlang een kroeg in Harlingen uitgebaat. Daarvoor had ze een rijschool waar half Harlingen het rijbewijs haalde. Ook heeft ze altijd groepen mensen vermaakt met haar accordeon en is ze drie keer getrouwd geweest.
Gerrie Dijkstra is een echte Harlingse, hoort zoals ze zelf zegt bij ‘het meubilair van de stad’ en straalt dat ook uit. Met veel humor zet ze de stad en haar inwoners neer als een stoer, zeevarend, ruw volk met een klein hartje. Net als zijzelf.
Schipper Heidy Koolhof
​
Heidy Koolhof vaart als schipper in de Harlinger Bruine Vloot. De ongeveer zeventig oude zeilschepen liggen midden in de stad, en vormen daarmee een beeldbepalend element.
Heidy leeft eigenlijk de droom van haar vader. Die wilde altijd graag naar zee, maar mocht dat van zijn religieuze moeder niet. Hij gaf zijn passie en liefde voor het water door aan zijn dochter. Een vrouw die het best te omschrijven valt als vrije geest. Na omzwervingen als parachute-instructrice, in de horeca en als skilerares is ze enkele jaren geleden gaan varen. Toen haar vader nog leefde ging hij ook wel eens mee, en dat maakte hem zielsgelukkig. Alleen al die gedachte is voor Heidy tegenwoordig troostend.
Offshorewerker Chris van Miltenburg
​Chris van Miltenburg is een stoere Harlinger van het type niet lullen maar poetsen. De afgelopen jaren is er in de haven van Harlingen veel traditioneel werk verdwenen. Maar in plaats van bij de pakken neer te gaan zitten, ging Chris het werk achterna, de zee op.
Nu werkt hij alweer vijfentwintig jaar op een offshore platform in de Noordzee. Elke maand is hij een dag of tien thuis. Hij vertelt hoe moeilijk het is om zoveel weg te zijn als je zo verknocht bent aan je stad.
Emoties van een Havenstad -Afstudeerproductie Arjen Bosselaar-